گزارشی درباره آثار ربوده شده از موزه ها - مجله وبلاگ فروش

ایسنا: نیویورک تایمز، آیا موزه ها باید در مورد آثار ربوده شده به عموم مردم اطلاع رسانی کنند؟

دو تکه از جنس طلا و نقره یک زره رنسانس ایتالیایی که در سال 1983 از موزه لوور دزدیده شده بود امسال در مجموعه خصوصی یک خانواده در فرانسه کشف شد. این آثار به روشی کشف شدند که اغلب آثار ربوده شده کشف می شوند: یک کارشناس این آثار را با اطلاعات آنلاین موجود درباره آثار گم شده و ربوده شده تطبیق داد.

اما دورانی بود که موزه ها از ارائه اطلاعات درباره آثار به سرقت رفته امتناع می کردند چراکه نگران بودند این اطلاعات نقاط ضعف امنیتی شان را آشکار کند و به دنبال آن سایر موسسات تمایل کمتری به امانت دادن آثارشان پیدا کنند یا سارقان بیشتر برای سرقت از این موزه ها تمایل پیدا کنند.

کارشناسان معتقدند امتناع از اطلاع رسانی درباره سرقت ها بخصوص ربوده شدن آثار هنری از انبارها باعث شده موزه ها نتوانند این آثار را بازیابی کنند.

فیلیپ مالگورس مدیر میراث هنری موزه لوور می گوید زمانی که دهه ها پیش کار کردن در موزه ها را آغاز کرده بود داستان هایی درباره گزارش نشدن آثار ربوده شده و ناپدیدشده شنیده بود.

مالگورس می گوید: هدف ما حفاظت از آثار برای آیندگان و مردم است… زمانی که ما در انجام این کار شکست می خوریم، زمانی که یک اثر ربوده می شود، این یک تجربه بسیار دردناک است که سبب شد برخی از موزه ها در گذشته حتی به پلیس درباره این اتفاقات گزارش ندهند چراکه حس شرمساری داشتند.

بیشتر بخوانید:

به گفته مالگورس زمانی که آن زره که از بسکمک از آثار لوور کمتر شناخته شده تر است ربوده شده بود او اطمینان داشت این اثر پیدا خواهد شد چراکه نام آن در بین اطلاعات آثار هنری مسروقه فرانسه قرار گرفته بود.

چندی پیش یکی از روزنامه های اسپانیایی گفت کتابخانه ملی اسپانیا در سال 2014 متوجه شده بود یکی از آثارش یعنی یک کتاب قرن هفدهمی با یک نسخه تقلبی از آن جایگزین شده اما تا چهار سال بعد که گروهی از محققان برای امانت دریافت این اثر درخواست کرده بودند ناپدید شدن این کتاب را به پلیس گزارش نکرده بود.

با این که به سرقت رفتن یک اثر که به نمایش گذاشته شده است مشخص می شود اما گاهی اوقات مسوولان موزه ها پس از چندین سال متوجه می شوند یک اثر از انبار ربوده شده است.

تیم کارپنتر یکی از ماموران اف. بی. آی. در بخش جرایم هنری می گوید: گاهی اوقات زمانی که در حال بررسی فهرست اموال هستند متوجه می شوند یکی از آثار 10 یا 15 سال پیش ربوده شده است… می توانید تصور کنید ردیابی یک جرم که 15 سال پیش رخ داده است تا چه حد می تواند سخت باشد.

بررسی جامع فهرست اموال یک موزه همچون موزه هنر متروپولیتن که صدها هزار اثر را نگهداری می کند یک پروژه زمان بر و پرهزینه است اما ضعف در ثبت اطلاعات می تواند فرایند تحقیقات درباره سرقت را مختل کند.

در یکی از پفراینده های سرقت، یک موزه بزرگ پس از 15 تا 20 سال بعد متوجه شده بود آثاری به سرقت رفته است. مسوولان از محل جدید این آثار مطلع بودند اما نمی توانستند آن ها را پس بگیرند چراکه مدرکی وجود نداشت که نشان دهد این آثار به موزه تعلق دارند؛ آخرین فهرست اموال دقیق این موزه به دهه 20 میلادی تعلق داشت.

بیشتر بخوانید:

مزایای گزارش کردن یک سرقت مشخص است: مردم می توانند در شناسایی اثر مسروقه کمک کنند و فروختن این آثار نیز برای سارقان سختتر خواهند بود.

در سال 2011 پس از آن که یک نقاشی منسوب به رامبرانت از نمایشگاهی در یک هتل واقع در لس آنجلس به سرقت رفت مسوولان یک تصویر از این اثر هنری منتشر کردند. چند روز بعد این نقاشی درحالی که در یک کلیسا رها شده بود کشف شد.

با این حال در مواردی رسانه ای نکردن یک سرقت به نفع تحقیقات درباره اثر شده است. در سال 2013 زمانی که سارقان 27 اثر را از یک موزه در رم ربودند پلیس درباره این سرقت صحبت نکرد و در نتیجه اغلب این آثار را کشف کرد.

تور کیش: تور کیش: سفری هیجان انگیز به مروارید خلیج فارس

بی نهایت اس ام اس: بی نهایت اس ام اس | اس ام اس عاشقانه، جدید، خنده دار

مجله سایه: مجله سایه: گلچینی از بهترین های وب